Είναι τρία χρόνια που βαριά αρρώστια έχει πέσει στη χώρα.

Είναι τρία χρόνια  που βαριά αρρώστια έχει πέσει στη  χώρα. Ο ασθενής  βέβαια δεν ήταν υγειής, το κάθε άλλο,  έπασχε από μιαν πάθηση όχι και τόσο άγνωστη στην περιφέρεια, την "διαφθορίτιδα" . Για χρόνια   τώρα η πάθησις αυτή ταλαιπωρούσε τους κατοίκους αυτής της περιοχής. Ήταν μεταδοτική και άκρως επικίνδυνη. Οι κάτοικοι όμως δεν είχαν προειδοποιηθεί σωστά. Γιατί η αρρώστια είχε τα πιο περίεργα συμπτώματα. Ο ασθενής εμφανιζόταν άκρως υγειής και μάλιστα επιδείκνυε υπερηφάνως  συμπτώματα χαράς, άπλετης επιδεκτικότητας του υλικού πλούτου  του, φτιάχνοντας πλούσια σπίτια, πηγαίνοντας ταξίδια, αγοράζοντας ακριβά αυτοκίνητα, ρούχα, χρυσαφικά και άλλα υλικά αγαθά. Ο ασθενής επίσης εμφανιζόταν πολλαπλά ριψοκίνδυνος, αναιδής, κλεπτομανής, απρεπής, δοσίλογος κλπ. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής θαμπωμένοι από την υλικήν  χλειδήν που παρουσίαζαν οι ασθενώντες, αρχικά δεν πίστεψαν ότι τα παραπάνω  επιρρεπή συμπτώματα, δήλωναν τα στοιχεία μιας σοβαρούς, επικίνδυνης,  και άκρα μεταδοτικής νόσου. Μερικοί σοβαροί γιατροί βέβαια προειδοποίησαν τους υγειείς ακόμα κατοίκους ότι αυτή η νόσος ήτο άκρως κολλητική και η αποθεραπεία της ίσως αδύνατη, μα οι κάτοικοι τυφλωμένοι από το φως που εξέδιδε ο πλούτος των ασθενών ανθρώπων, αποφάσισαν αντί να εξυγειάνουν την κοινωνία τους από τους ασθενούντες απομονώνοντας τους, να τους αφήσουν αντίθετα ελεύθερους, κατηγορώντας τους καλούς  γιατρούς ότι από κοινή ζήλεια ήθελαν να απομονώσουν τους επιτυχημένους αυτούς πολίτες της χώρας που ήταν λαμπρά παραδείγματα για όλους και κυρίως για την καινούργια γεναιάν η οποία θα μπορούσε να
παραδειγματιστεί τα άπλετα από αυτά τα έξυπνα και καθόλα υγειή μέλη του κοινωνικού συνόλου.

Και έτσι οι γνώμες  των πολλών επεκράτησαν και οι ασθενείς αφέθηκαν χωρίς θεραπεία, ελεύθεροι να μεταδώσουν την νόσον στον υπόλοιπον πληθυσμόν. Σε λίγο χρονικό διάστημα οι περισσότεροι κάτοικοι  της περιοχής είχαν κολλήσει την ανίατην νόσον.  Αλλά επειδή ο πλούτος της χώρας δεν ήταν αρκετός για όλους , οι ασθενείς άρχισαν να τρώγονται μεταξύ των. Η κλεψιά, η αρπαγή, η ρεμούλα, η φαγωμάρα και ο αναίσχυντο έγκλημα έδινε και έπαιρνε. Οι συνθήκες διαβίωσης της περιοχής γίνονταν ανυπόφορες. Οι ασθενείς άρχισαν να αλληλοκατηγορούν ο ένας τον άλλον. Άλλοι προσπάθησαν να θεραπευτούν, πήγαν στους καλύτερους γιατρούς μέχρι και σε αυτούς στο εξωτερικό. Η γνὠμη όμως των πιο καλών γιατρών ήταν μόνο μία. Οι ασθενείς έπρεπε να μπουν σε καραντίνα και πλήρη απομόνωση γιατί θεραπεία δεν υπήρχε. Μετά να καθαριστεί και να απολυμανθεί η περιοχή γιατί αλλιώς  όλοι θα πέθαιναν από αυτήν την μόλυνσιν.  Τι θα κάνουν οι κάτοικοι? Θα καθαρίσουν την χώρα τους ή θα αφεθούν πλήρως στην ανίατη νόσον  θα την αποδεχθούν και θα πεθάνουν?

Όλγα Δ.