Εξαιρετική ενόχληση προκάλεσε στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου το άρθρο του Πριν με τίτλο «ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν τη δημοκρατία». Αιτία της σφοδρής ενόχλησης είναι ότι το Πριν έθεσε επί τάπητος το αυτονόητο για την Αριστερά ζήτημα ότι μια νεοναζιστική οργάνωση, όπως φυσικά είναι η Χρυσή Αυγή, δρα εγκληματικά και αδίστακτα, μπορεί να διαπράξει ακόμη και δολοφονίες τόσο με απόφαση της ηγεσίας της όσο και κατ’ επιθυμία ή κατ’ εντολή άλλων κέντρων. Επίσης αυτονόητο είναι για τους αριστερούς ότι και όταν άλλα πολιτικά κέντρα έχουν δώσει την εντολή, αυτή διαβιβάζεται μέσω της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Δεν παίρνουν οι αρχηγοί κρατικών υπηρεσιών τηλέφωνο τους χρυσαυγίτες δολοφόνους για να τους διατάξουν να σκοτώσουν κάποιον!
Από νομική – δικαστική σκοπιά δεν υπάρχει περίπτωση σε μια δολοφονία που έχει διαπράξει χρυσαυγίτης να μην ενέχονται στελέχη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Αν δεν μιλήσει το στέλεχος – σύνδεσμος με τον κρατικό μηχανισμό –και συνήθως δεν μιλάει– οι ποινικές ευθύνες τελειώνουν εκεί. Από πολιτική σκοπιά όμως έχει τεράστια διαφορά αν ο χρυσαυγίτης δολοφόνος έδρασε αποκλειστικά κατ’ εντολήν της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ή αν έδρασε κατ’ εντολήν άλλων
πολιτικών κέντρων, οπότε και πάλι η εντολή δολοφονίας θα πέρασε μέσα από την ηγεσία του νεοναζιστικού κόμματος. Δεν συζητάμε το θέμα από δικαστική σκοπιά ορθού επιμερισμού των ποινικών ευθυνών, γι’ αυτό και δεν μας ενδιαφέρει αν εμπλέκονται τρία, πέντε ή δέκα στελέχη της Χρυσής Αυγής ή ολόκληρη η ηγεσία της. Μας ενδιαφέρει ποιος είναι ο πολιτικός εντολέας της δολοφονίας, αν αυτός είναι κάποιο πολιτικό κέντρο εξουσίας πέραν της Χρυσής Αυγής, γιατί αν