Ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς του αγώνα..

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΕΧΑΓΙΑΜΠΕΗ!…
Είναι αλήθεια ότι όταν είχαν εισβάλει στην Αττική ο Ομέρ πασάς της Καρύστου και ο Κιουταχής, ο Καραϊσκάκης έσπευσε και εγκατέστησε γενικό στρατόπεδο στην Ελευσίνα και πήγε στη Στερεά (25 Οκτωβρίου 1826). Μετά

από τις πρώτες του νίκες στη Δόβραινα και το Δίστομο, οχυρώθηκε στην Αράχοβα, γύρω από την οποία έδωσε ονομαστές μάχες (από τις 19 ως τις 24 Νοεμβρίου) ενάντια στις δυνάμεις του Κεχαγιάμπεη. Νίκησε τους Τούρκους στο Τουρκοχώρι και ανάγκασε τον Ομέρ της Εύβοιας να παραιτηθεί από τον αγώνα στην Αττική. Έτσι ο Κιουταχής από τη θέση του πολιορκητή στην Αθήνα βρέθηκε στη θέση του πολιορκημένου. Ο Καραϊσκάκης κινήθηκε για την απελευθέρωση της Αθήνας. Για ενίσχυσή του έφτασαν δυνάμεις από την Πελοπόννησο με αρχηγούς το Κολοκοτρώνη, τους Πετμεζάδες, το Σισίνη κ.ά. Επίσης ήρθαν ο ναύαρχος Κόχραν και ο στρατηγός Τζορτζ. Με τους δύο τελευταίους ο Καραϊσκάκης διαφώνησε, επειδή πρότεινε σχέδιο επίθεσης κατά του Κιουτ
αχή ανάλογο με το σχέδιο που εφάρμοσε ο Κολοκοτρώνης κατά του Δράμαλη. Η κυβέρνηση, επειδή πιεζόταν από τους ξένους αρχηγούς, εγκατέλειψε το σχέδιο του Καραϊσκάκη και η επίθεση αποφασίστηκε να γίνει από την ανοιχτή πεδιάδα του Φαλήρου. Ημέρα της επίθεσης ορίστηκε η 23η Απριλίου 1827. Την παραμονή σε συμπλοκή κοντά στο Φάληρο πληγώθηκε θανάσιμα ο Καραϊσκάκης και μεταφέρθηκε στο πλοίο του Τζορτζ, όπου και ξεψύχησε την επομένη. Προτού πεθάνει υπαγόρευσε τη διαθήκη του και ζήτησε να τον θάψουν στη Σαλαμίνα. Ολόκληρη η Ελλάδα έκλαψε τον ήρωα. Μετά το θάνατό του οι επιχειρήσεις κατά των Τούρκων εξελίχτηκαν σε καταστροφή για τους Έλληνες και σταδιακά το στρατόπεδο διαλύθηκε. Οι μετέπειτα ελληνικές κυβερνήσεις αναγνώρισαν τον Καραϊσκάκη ως έναν από τους μεγαλύτερους στρατηγούς του Αγώνα!..