Πάμε χαμένοι!

 Η πιο συχνή έκφραση που ακούω από τα στόματα των Ελλήνων της Ελλάδας. Ναι, γιατί εγώ δεν είμαι της Ελλάδας, αλλά του εξωτερικού. Ναι, Έλληνας του εξωτερικού που δεν έχει λόγο στα πραττόμενα της Ελλάδος αλλά ζει, ξυπνάει, κοιμάται, ανασαίνει, την Ελλάδα στο εξωτερικό. Και για μένα η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας που επεγράφη στους δανειστές σημαίνει ότι δεν υπάρχει πατρίδα πια, δεν υπάρχει η χώρα μου πια, την έφαγαν οι ξένοι, οι βάρβαροι από τον βορά. 

Και ΄γώ τώρα βλέπω τους "ομοπάτριδες" μου που πατούν τα χώματα του τόπου μου να μάχονται μεταξύ τους χωρίς να βλέπουν τον πραγματικό εχθρό. Τρέχουν σαν απολωλά πρόβατα κατηγορώντας ο ένας τον άλλο: "Δεν είσαι δημοκράτης, δεν υπολογίζεις την άμεση δημοκρατία, δεν αποκηρύσσεις την μασονία, δεν καταγγέλλεις τους Σιωνιστές, δεν είσαι Χριστιανός, ή είσαι Χριστιανός, δεν είσαι αριστερός, ή είσαι αριστερός, ή το "αυτός είναι εισοδιστής ή το αυτός είναι πληρωμένος"". Έχουμε φτάσει όλοι, να κατηγορεί ο ένας τον άλλον, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι έχουμε πέσει στην παγίδα που μας έχουν στήσει. "Διαίρει και βασίλευε". Και έτσι λοιπόν αν συνεργαστείς με άλλους κατηγορήσε και αν δεν συνεργαστείς με άλλους κατηγορήσε. Δεν μπορούμε να δούμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός και ότι πρώτα πρέπει να νικηθεί αυτός ο εχθρός και μετά βρίσκουμε τα υπόλοιπα. Ένα-ενα πράγμα πρώτα.

Ποιό είναι τώρα το πρωταρχικό μας μέλημα? Είναι η νίκη των σκυλιών, αυτών που πάνε στην Ευρώπη με τη γλώσσα έξω να γλύψουν τα αφεντικά τους, γελώντας ευχαριστημένοι για τα κατορθώματα τους  και γυρίζουν πίσω και καταβροχθίζουν τις σάρκες των Ελλήνων, δεν θέλω να πω συμπατριωτών τους γιατί αυτοί δεν είναι πατριώτες είναι σκυλιά που ξεσκίσουν τις σάρκες του κόσμου, του λαού τις Ελλάδος για τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των κυρίων τους εις τας Ευρώπας. Αλλά δεν ξέρουν ότι αυτοί οι ποταποί κύριοι φαίνονται απεχθείς, ηλίθιοι και σιχαμεροί και στα μάτια των ίδιων των αφεντικών τους οι οποίοι θα τους πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα όταν δεν θα τους είναι πια χρήσιμοι, αλλά και στα βλέμματα των απλών ανθρώπων του εξωτερικού όπου φαίνονται βδελυροί και υποτελείς που βρωμούν διαφθορά και τη δυσωδία της σήψης. Πως, αυτά τα απεχθή σκυλιά, αυτοί οι απάτριδες θα σώσουν τηv Ελλάδα?

Και οι Έλληνες οι κατοικούντες εν Ελλάδι δεν βλέπουν ότι πρώτα πρέπει να νικηθεί ο εχθρός, πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουν την χώρα από τα σκυλιά και μετά όλα τα άλλα έρχονται. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία αυτή την ώρα αυτή την στιγμή παρά μόνο το ξεκαθάρισμα του τόπου από την κόπρο του Αυγεία, και μετά μπορούμε να φαγωθούμε ιδεολογικά για τα περαιτέρω όταν η χώρα μας πια θα είναι ελεύθερη.

Φωτιὰ