Δεν πέφτουν μόνοι τους!

Του Γιώργου Δελαστίκ - "Πριν"

Θα πέσει σύντομα η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη; Το ερώτημα αυτό έρχεται και επανέρχεται διαρκώς. Στις συζητήσεις μάλιστα, το θέμα αυτό τίθεται με διαρκώς οξύτερο τρόπο, όσο πιο αναιμική γίνεται η δράση του μαζικού κινήματος και όσο μεγαλώνει η απόγνωση του λαού από την ασκούμενη πολιτική.
Στο πλαίσιο αυτό υπερδιογκώνεται κάθε εσωτερική διαφωνία στους κόλπους της κυβέρνησης και επιχειρείται να αναχθεί σε παράγοντα καταλυτικών δήθεν εξελίξεων, παρόλο που έχει ήδη αποδειχθεί πάμπολλες φορές ότι... κανένας από τους τρεις «Τσολάκογλου» πολιτικούς αρχηγούς δεν αντιστέκεται στην παραμικρή εντολή της τρόικας των επικυρίαρχων της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Η απάντηση είναι κατηγορηματική: Όχι, η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αποκλείεται να πέσει από μόνη της! Αν δεν αναπτυχθεί ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα για να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής της, η κυβέρνηση αυτή θα βγάλει ...τετραετία! Οι λόγοι είναι απλούστατοι. Πρώτον, τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι στις εκλογές τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα η πολιτική καριέρα των δύο τελευταίων, αλλά πιθανότατα και του Σαμαρά.

Σχηματικά μιλώντας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης θα καθαιρεθούν την ίδια τη νύχτα των εκλογών προκειμένου τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ (αν τελικά κατορθώσει να μπει στη Βουλή, πράγμα που δεν είναι αδύνατο για την «Αριστερά της προσκολλήσεως») να ετοιμαστούν να προσκολληθούν πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ για να του δώσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και ο ηττημένος και ατιμασμένος Σαμαράς όμως θα είναι πλέον

ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΕ (web only) 30 Απριλίου 2013 (#115)

Μια άθλια επέτειος που δεν πρέπει με κανένα τρόπο να ξεχάσουμε

Πριν ακριβώς από τρία χρόνια ο τότε φερόμενος ως πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε επίσημα αυτό που σχεδιαζόταν ανεπίσημα εδώ και μήνες στα επιτελεία της ευρωζώνης και της Ουάσιγκτον, την ένταξη της Ελλάδας στον «μηχανισμό στήριξης», δηλαδή στον μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας και εκποίησης υπέρ των δανειστών. Το ανακοίνωσε από το Καστελόριζο σε απόσταση αναπνοής από τα Τουρκικά παράλια όπου οι επιτελείς του και ο ίδιος είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσε να είχε ζητήσει άσυλο, αν ο ελληνικός λαός δεν αποδεικνυόταν τόσο νωθρός και άβουλος. Ο ίδιος ο Παπανδρέου σήμερα θεωρεί ως μέγιστη επιτυχία της κυβέρνησής του την δημιουργία αυτού του μηχανισμού. Αυτή ήταν άλλωστε η αποστολή του. Να θυσιάσει την χώρα και τον λαό της προκειμένου τα αφεντικά του εξ Ουάσιγκτον να εξαναγκάσουν την Γερμανία να δεχτεί την συγκρότηση μηχανισμού διαχείρισης χρεοκοπιών εντός της ευρωζώνης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί μήνες πριν η Μέρκελ απέκλειε κάθε συζήτηση για «διάσωση» της Ελλάδας.

Στις 5 Μαρτίου 2010 σε επίσκεψη του τότε φερόμενου ως Έλληνα πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο, η Καγκελάριος Α. Μέρκελ δήλωνε ότι δεν υπάρχει κανενός είδους σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας στα σκαριά. «Αυτή τη στιγμή μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα, δηλώνοντας σαφώς ότι πρέπει να εκπληρώσει τα καθήκοντά της», δήλωνε η Μέρκελ, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να «δείξει μεγάλο θάρρος», προκειμένου να απορροφήσει τα ελλείμματά της και να αποκαταστήσει τη «χαμένη αξιοπιστία» της. «Η Ελλάδα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι οι φορολογούμενοι στη Γερμανία, το Βέλγιο, ή το Λουξεμβούργο διατεθειμένοι να διορθώσουν τα δημοσιονομικά λάθη της ελληνικής πολιτικής», προειδοποιούσε με προσποιητή ειλικρίνεια λίγες ημέρες νωρίτερα ο επικεφαλής της ευρωζώνης και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude

Κατοχή ή Ελευθερία, το δίλλημα στην Κύπρο

Ανήμερα την Μεγάλη Τρίτη το Κοινοβούλιο της Κύπρου υποτίθεται ότι θα συζητήσει και θα ψηφίσει το νέο καθεστώς αποικίας που έχει ετοιμαστεί για το νησί από την ευρωζώνη. Όπως και να βλέπει κανείς την κατάσταση, η επιβολή του καθεστώτος μνημονίου και υπαγωγής του νησιού στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης αλλάζει ριζικά τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά δεδομένα στην Κύπρο. Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου του μνημονίου η όποια εθνική κρατική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν θα υπάρχει πλέον. Θα έχει παραδοθεί στους δανειστές της και στους υπερεθνικούς μηχανισμούς τους. Θα ρωτηθεί γι’ αυτό ο κυπριακός λαός; Όχι βέβαια. Οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί πίσω από κλειστές πόρτες, στο παρασκήνιο.

Για αρχή θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Κύπρος είναι το πρώτο κράτος-μέλος της ευρωζώνης το οποίο τίθεται υπό την άμεση κηδεμονία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης. Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Στην ουσία όμως πρόκειται για έναν καλοστημένο μηχανισμό λεηλασίας και υποτέλειας των ευρωπαϊκών λαών και των κρατών μελών στο σύνολό τους μέσω του χρέους. Πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο που δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής. Τα δε μέλη των συμβουλίων και το προσωπικό που εργάζεται γι’ αυτόν τελούν υπό πλήρη ασυλία.

Επιγραμματικά με το άρθρο 32 παρ. 2 της Συνθήκης: «Ο ΕΜΣ διαθέτει πλήρη νομική προσωπικότητα· έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα:

α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία,

β) να συμβάλλεται,

γ) να είναι διάδικος και

δ) να συνάπτει συμφωνία και/ή πρωτόκολλα για την έδρα, όποτε είναι αναγκαίο, για την εξασφάλιση

Ο γ.γ. του Ε.Πα.Μ. ΔΗΜ.ΚΑΖΑΚΗΣ στο ΘΕΣΣΑΛΙΑ TV στις 26 Απριλίου 2013

Δυό πανώ έξω από το σπίτι μου

Ερώτηση μικρού παιδιού

Όταν προσπάθησα να εξηγήσω σε ένα παιδί την ιστορία της κρίσης, αυτό με ρώτησε:
"Αφού οι πιο πολλές κυβερνήσεις στην χώρα κοροιδεύουν τον κόσμο και τον κατακλεύουν γιατί οι άνθρωποι επιμένουν να δίνουν τα λεφτά τους στο κράτος:"
Δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Μήπως ξέρετε εσείς:

Ο Δημήτρης Κολλάτος μιλά στη zougla.gr για τη σύλληψή του.

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941, Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΥΚΙΔΗ ΠΟΥ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ.

Στις αρχές της γερμανικής Κατοχής, στην Ελλάδα, το 1941, δύο γεγονότα που φέρονται να συνέβησαν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, σκόρπισαν ρίγη εθνικής υπερηφάνειας στους Έλληνες, ενώ έγιναν αντικείμενο διεθνούς θαυμασμού απ' όσους μάχονταν τον Άξονα. Το πρώτο γεγονός που αναφέρεται, είναι η πτώση από την Ακρόπολη, στις 27 Απριλίου 1941, κάποιου ονόματι Κωνσταντίνου Κουκίδη (γράφεται και Κουκκίδης), ο οποίος εκτελώντας χρέη φρουρού της ελληνικής σημαίας, αρνήθηκε να την υποστείλει και να αναρτήσει στην θέση της την γερμανική με την σβάστικα. Ο Κώστας Κουκίδης φέρεται να τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και να πήδηξε από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Το δεύτερο γεγονός, αφορά την υποστολή της γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολη, έναν περίπου μήνα αργότερα, στις 30 Μαΐου 1941, από τους Μανώλη Γλέζο και Απόστολο Σάντα.
Και οι δυο αυτές περιπτώσεις τόλμης, θάρρους και αυτοθυσίας, παρ' ότι φαίνεται να έχουν ίχνη αληθείας, εν τούτοις, είναι αμφίβολο αν ανταποκρίνονται 100% στην πραγματικότητα, καθώς υπάρχουν (ή δεν υπάρχουν) στοιχεία που δημιουργούν πολλά ερωτηματικά.
Κωνσταντίνος Κουκίδης
Σχετικά με την περίπτωση του Κωνσταντίνου Κουκίδη, υπάρχουν 2-3 εκδοχές. Η πιο διαδεδομένη, είναι ότι ήταν εύζωνος, ο οποίος ήταν φρουρός στην Ακρόπολη, στις 27 Απριλίου 1941, την πρώτη ημέρα παρουσίας δηλαδή των Γερμανών στην Αθήνα. Όταν ένα γερμανικό απόσπασμα με επικεφαλείς τον λοχαγό Γιάκομπι (Peter Jacoby) και τον υπολοχαγό Έλσνιτς (Georg Elsnits), ανέβηκαν στην Ακρόπολη για να αναρτήσουν την γερμανική σημαία, ζήτησαν από τον Κουκίδη να υποστείλει την ελληνική. Σ' αυτό το σημείο, σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Κουκίδης βουβός και βουρκωμένος κατέβασε την ελληνική σημαία, τύλιξε το κορμί του μ' αυτή και πήδηξε από την Ακρόπολη. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Κουκίδης αρνήθηκε να την υποστείλει και το χρέος αυτό ανέλαβε ένας Γερμανός στρατιώτης, ο οποίος αφού υπέστειλε την ελληνική σημαία, την δίπλωσε και την παρέδωσε στον Κουκίδη που στην συνέχεια πήδηξε μαζί μ' αυτήν απ' την Ακρόπολη.
Οι έρευνες που έχουν γίνει έκτοτε, δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν κανέναν στρατιώτη ή εύζωνο

Ανακοίνωση της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. για τη ψήφιση στη Βουλή των νέων επιταγών της τρόικα

Ανακοίνωση – Κάλεσμα

Ως γνωστόν, αύριο Κυριακή 28 Απριλίου 2013 συζητείται και ψηφίζεται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο - σκούπα, εφαρμοστικό του 3^ου μνημονίου, που κατοχυρώνει σειρά νέων μέτρων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Ενώ στους δρόμους και σε κάθε σπίτι παίζεται κάθε ώρα και ένα ανθρώπινο δράμα, στο εσωτερικό του «κοινοβουλίου» παίζεται το γνωστό σε όλους θέατρο με την κυβέρνηση να νομοθετεί αυθαίρετα σε βάρος κάθε Έλληνα εργαζόμενου, ή άνεργου, δημόσιου υπάλληλου, ή ιδιωτικού, αγρότη, ή βιοτέχνη, συνταξιούχου ή φοιτητή, «δεξιού», ή «αριστερού».

Η κυβέρνηση, έχοντας αποδεχθεί πλήρως τον ρόλο της, ως άξιου τοποτηρητή της τρόικας, νομοθετεί σύμφωνα με τις επιταγές των ξένων δανειστών και επικυρίαρχων και δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο από αυτήν. 

Η αντιπολίτευση όμως, στο σύνολό της, ενώ κραυγάζει, αποδοκιμαστικά, για τα νέα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και γνωρίζοντας ότι καμία τύχη δεν έχουν οι αντιδράσεις της στο κοινοβούλιο, αρνείται να το εγκαταλείψει, παραμένοντας και νομιμοποιώντας έτσι με τη στάση της, τόσο τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες, όσο και τις επιταγές της τρόικας.

Το Ε.Πα.Μ., για ακόμα μια φορά, καλεί τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, να κατανοήσουν τις δραματικές στιγμές που περνάει η χώρα και ο ελληνικός λαός και να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες απέναντί του.

Τα καλεί να αποχωρήσουν από αυτό το «κοινοβούλιο», που έχει μετατραπεί σε εργαστήρι παραγωγής ολοένα και πιο σκληρών μέτρων καταπάτησης κάθε συλλογικού και ατομικού δικαιώματος των ελλήνων πολιτών και οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή.

Τα καλεί να πάψουν με τη στάση τους να νομιμοποιούν το καθεστώς της δουλοπαροικίας χρέους και τις αποφάσεις των εγχώριων τοποτηρητών του

Συνέντευξη Δ.Καζάκη στο Supersport FM (Λάρισα), 26 Απρ 2013

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ DIALOGOS RADIO (11/4/2013)

Ομιλία Δ. Καζάκη στην Λευκωσία - 20/04/2013

Το Χωνί 04/28/2013

Ίντα μου λαλεί η τρικομματική…

της Μιχαλούς

Πραγματικά του Κουτρούλη ο γάμος γίνεται στην τρικομματική Κυβέρνηση… Έχουν πιαστεί από τα μαλλιά τους και κοντεύουν να μας πνίξουν!

Οι συγκρούσεις τους δίνουν και παίρνουν και δουλειά δεν γίνεται γιατί όπως λέει και ο λαός όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει.

Αλλά να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή …Εκεί που ο Μανιτάκης έσκιζε τα ιμάτια του για τις απολύσεις στο Δημόσιο, τώρα μας την βγαίνει από την γωνία αντισυνταγματικά… Ο λόγος για την επίμαχη διάταξη που έφερε στη Βουλή για τους συμβασιούχους και προκάλεσε την αντίδραση του Ρουπακιώτη. Μάλιστα ο υπουργός Δικαιοσύνης τα… πήρε τόσο πολύ που διεμήνυσε ότι δεν θα επιτρέψει μεθοδεύσεις, για να περάσει η ρύθμιση, για την κατάργηση της δικαστικής προστασίας των εργαζομένων, χωρίς να είναι απαραίτητη η υπογραφή του. Η διάταξη τελικά, όπως έγινε γνωστό από τη γραμματεία της κυβέρνησης, θα κατατεθεί μετά το Πάσχα με νέα διατύπωση, που θα εξασφαλίζει τη συναίνεση όλων των

Ένα γράμμα από το μέλλον, και μια ερώτηση για τον Παππού...

του Σταύρου Κατσούλη

Αγαπητέ Μπαμπά,

Ευχαριστώ για το γράμμα που μας έστειλες, δυστυχώς το λάβαμε μόλις τώρα.  Θέλω να ξέρεις ότι είμαστε καλά. Μετακομίσαμε πρόσφατα στο Dili, όπου μας έχουν δώσει καλή δουλειά και σε μένα αλλά και στην Έλενα. Εντάξει, λόγω της συνθήκης του 2035, δεν έχουμε τον ίδιο μισθό με τους ντόπιους, αλλά τουλάχιστον δεν πεινάμε, και έχει και άλλους μετανάστες εδώ (όχι πολλούς Ελληνόφωνους όμως), οπότε έχουμε συντροφιά στο χωριό μας.

Τώρα που ζούμε και πιό κοντά στην δουλειά, έχουμε και 4 με 5 ώρες την εβδομάδα για να βλέπουμε και τα παιδιά.. Τα παιδιά μεγαλώνουν, το σχολείο πάει μια χαρά. Δεν θα το πιστέψεις, ο Τζόννυ πήρε πρόσφατα τον καλύτερο βαθμό στα Κινέζικα στην τάξη του! Ποιος ξέρει, αν συνεχίσει έτσι, μπορεί να βρει και καλή εργασία στην Κίνα κάποια μέρα. Το βιβλίο εκείνο που μας είχες στείλει για τα παιδιά με τα Ελληνικά, μας το πήραν δυστυχώς, ελπίζω να μπορείς να βρεις άλλο ένα για να μας το στείλεις, ξέρω ότι είναι δύσκολο. Μόνο θυμήσου να μην γράψεις ότι είναι βιβλίο, ώστε να μην το ανοίξουν. Κατά τα άλλα πάνε πολύ καλά. Περιμένουμε πως και πως, να φτάσει ο μεγάλος τα 14, οπότε θα μπορέσει να βοηθήσει και στο εισόδημα της οικογένειας. Ήδη μας είπαν ότι υπάρχουν αρκετές θέσεις εργασίας. Τότε,
θα μπορούμε να σε παίρνουμε και τηλέφωνο κάθε τόσο.

Εσείς πως πάτε; Η αλήθεια είναι ότι δεν χάρηκα με τα νέα για την συνοριακή γραμμή που έβαλαν έξω από την Θήβα, αλλά τουλάχιστον απ' ότι μου είπες, έχεις αρκετά κουπόνια ακόμα. Μάλλον κάτι ξέρουν από τα Κεντρικά, καλύτερα να είστε ασφαλείς παρά να είστε ξέφραγο αμπέλι. Ελπίζω η αδελφή μου να σε προσέχει. Χάρηκα που ανέφερες ότι έπιασε

Ανακοίνωση

ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Σ. 30 & 31/3/2013 εν όψει του 2^ου Συνεδρίου του Ε.Πα.Μ.

Η 4^η Τακτική Σύνοδος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ. που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Μαρτίου 2013, συζητώντας το ζήτημα του πολιτικού σχεδιασμού, έτσι ώστε να προσαρμόσουμε την τακτική μας και τους στόχους μας με βάση τα δεδομένα που έχουμε στην πορεία μπροστά μας, κατέληξε στις εξής θέσεις:

1.       Η χώρα μας και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια ανώμαλη περίοδο μέσα σε μια παγκόσμια ανακατάταξη η οποία έχει δραματικές πλευρές και διαστάσεις. Τα διεθνή επιτελεία της παγκοσμιοποίησης βαδίζουν ταχύτατα σε μια κατάσταση πλανητικής οικονομίας. Στόχος τους και επιδίωξή τους είναι να καταργηθεί η έννοια της κοινωνίας, όχι μόνο σε επίπεδο κράτους ή μιας περιφέρειας, όπως μέχρι σήμερα, αλλά σε πλανητικό επίπεδο.

Η ίδια η έννοια του εμπράγματου δικαίου όπως έχει γεννηθεί παραδοσιακά, που έχει να κάνει με πραγματικές σχέσεις ιδιοκτησίας, νομής και κυριότητας ξεπερνιέται πλήρως. Το σύνολο του πλούτου που παράγει η κοινωνία ρευστοποιείται και η ιδιοκτησία αποκτά άυλο χαρακτήρα και γίνεται κινητή αξία που εκφράζεται μέσω τίτλων.

2.       Αυτοί που κατευθύνουν αυτή την εξέλιξη, είναι υπερεθνικά κέντρα και διεθνείς οργανισμοί,....

σε συνεργασία με τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Αυτό πρακτικά για μας σημαίνει την μετεξέλιξη της Ευρωζώνης σε μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που δε θα αναγνωρίζει πλέον, ούτε καν τυπικά, την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της όπως μέχρι σήμερα. Καταλύεται η εθνική οντότητα και υποκαθίσταται με τον νεολογισμό Μπαρόζο της «συλλογικής κυριαρχίας», δηλαδή της συλλογικής κατοχής, προς όφελος των ισχυρών.

3.       Αυτό το προωθούν και προσπαθούν να το επιβάλουν με τους εξής τρόπους:

Πρώτον με την επιβολή του προγράμματος δημοσιονομικής σταθερότητας, με βάση το οποίο ο κρατικός προϋπολογισμός, του κάθε κράτους-μέλους, περνά στην αρμοδιότητα

ΑΝΑΚΑΜΨΗ; ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ!

Συνέντευξη του Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρη Καζάκη στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας, 

26-4-2013

ΕΡΩΤΗΣΗ 1:  Αν και στις διαδοχικές εκλογές του 2012 το ποσοστό του κόμματος σας ήταν μικρό (γύρω στο 1%), παρά το «τρέξιμο» που κάνατε, νομίζετε ότι οι συνθήκες άλλαξαν για κάτι καλύτερο, για τις απόψεις που πρεσβεύετε;

Απάντηση: Σήμερα η ελληνική κοινωνία στη μεγάλη της πλειοψηφία έχει καταλάβει τι σημαίνει ζωή υπό καθεστώς ευρώ. Ξέρει πολύ καλά ότι βιώνει ένα πλήρες αδιέξοδο λόγω του ευρώ και της νέας κατοχής υπέρ της ΕΕ. Αυτός είναι κι ο λόγος που ξαφνικά εμφανίζονται διάφοροι διάττοντες αστέρες να ανακαλύπτουν το εθνικό νόμισμα. Από την αρχή αυτής της κρίσης η «δουλειά» μου ήταν να αφυπνιστεί ο κόσμος και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Ο μεγάλος σύμμαχος σ’ αυτή την «δουλειά» ήταν η ίδια η εμπειρία του κόσμου. Γι’ αυτό και παρά την λοιδορία, την συκοφαντία, την φίμωση και τις ατελείωτες πρακτικές αποπροσανατολισμού, οι ιδέες που αντιπροσωπεύω, οι προτάσεις και τα προτάγματα που υπερασπίζομαι βρίσκουν γόνιμο έδαφος σ’ ένα όλο και πλατύτερα στρώματα της εργαζόμενης κοινωνίας. Η ίδια η εμπειρία της την πείθει. Το μόνο που λείπει είναι να συνειδητοποιήσει ότι δεν αρκεί η ψήφος, αλλά απαιτείται δράση και μάλιστα μαζική δράση ανατροπής ολόκληρου του καθεστώτος. Διαφορετικά δεν υπάρχει καμιά άλλη δυνατότητα διεξόδου.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι μας έχουν κηρύξει πόλεμο και διεξάγουν αυτόν τον πόλεμο εναντίον μας με σκοπό ο λαός και η πατρίδα μας να γίνει βορά των πιο ισχυρών της ευρωζώνης. Και σ’ αυτόν τον πόλεμο όπου ο εχθρός είναι αποφασισμένος να σε εξοντώσει, δεν αντιτάσσεις πρακτικές νόθου κοινοβουλευτισμού και νομιμοφροσύνης απέναντι σ’ ένα καθεστώς νέας κατοχής. Καταφύγιό σου είναι μόνο ένα, το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να

Farage: Οι ευρωκράτες θα σας τα πάρουν όλα

Εξωτερική Πολιτική

Συλλογικότητα, ο κρίσιμος παράγοντας στην λύση του προβλήματός μας

του Βασίλη Βιλιάρδου

Η σιωπή των «αμνών», πριν από τη σφαγή τους, δεν έχει να κάνει απλά με την κατάθλιψη και τις συνέπειές της. Πρωτίστως οφείλεται σε έναν βαθιά ριζωμένο ατομικισμό, τον οποίο το σύστημα καλλιέργησε (με επιτυχία προφανώς), επί σειρά δεκαετιών.

Ακόμα και στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ο «νομοταγής Έλληνας πολίτης» δεν αντιλαμβάνεται ότι, κανείς δεν μπορεί να μας νικήσει όταν είμαστε ενωμένοι, για έναν κοινό και ξεκάθαρο σκοπό. Όμως, η ένωση και η συλλογικότητα προϋποθέτουν, έστω σε ένα βαθμό, το συμβιβασμό και την αναγνώριση του άλλου, ως άξιου σεβασμού - δεδομένο που προσκρούει δυστυχώς στην κλασική ελληνική έκφραση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;»

Ο ατομικισμός είναι επίσης αλληλένδετος με μία πρωτοφανή έλλειψη παιδείας, καθώς επίσης με μία συλλογική αυταπάτη/ουτοπία. Και σε αυτό το κομμάτι έκανε πολύ καλή δουλειά το σύστημα, μέσω του ατελέστατου εκπαιδευτικού συστήματος - όπως επίσης μέσω των «συστημικών» ΜΜΕ, τα οποία επί δεκαετίες έτρεφαν τους θεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες με σκουπίδια....
(τώρα τελευταία και με τούρκικες σαπουνόπερες από κάποια κανάλια, τα οποία φαίνεται πως θαυμάζουν τον αθάνατο οθωμανικό πολιτισμό). Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν στρατιές «λοβοτομημένων» οι οποίοι, μετά από μία τελική πλύση εγκεφάλου, απλά αναπαράγουν άθλια στερεότυπα και σαθρά πρότυπα - ενώ είναι ανίκανοι για συνδυαστική σκέψη και για απλή λογική.

Τέλος, άλλος ένας ανασχετικός παράγοντας στην ελεύθερη σκέψη και στην όποια ανατρεπτική δράση, είναι η θυματοποίηση και η προσωπολατρία – πιθανότατα σαν αποτέλεσμα της 400ετούς υποδούλωσης μας από τους Τούρκους. Η συντριπτική πλειοψηφία των «πολιτών» αναμένουν και λατρεύουν όποιον «ηγέτη» θα τους υποδείξει το σωστό - όντας ανίκανοι ή αρκετά

O Δημήτρης Κολλάτος για την ομιλία Τσίπρα στο Μέγαρο

Ο Δημήτρης Καζάκης στο RADIO Ηράκλειο 98.4 στις 25 Απρ 2013

25-4-2013 Δημήτρης Καζάκης Maximum FM Δημήτρης Κολιός

ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΕ (web only) 25 Απριλίου 2013 (#114)

"Μια κατσαρόλα για όλους..."

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθώ, όσο γίνεται τηλεόραση. Το ισχυρό μέσο, δυστυχώς, ασχολείται με τον υποβιβασμό της ΑΕΚ, με τη δίκη του Τσοχατζόπουλου, με τον ΟΠΑΠ, αλλά με την απλή καθημερινότητα δεν ασχολείται κανείς. Και η καθημερινότητα είναι πολύ σκληρή. Το «τέρας» της ανεργίας και οι συνέπειες του είναι οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ο πολίτης.

Εδώ και δύο χρόνια έχει δημιουργηθεί μια νέα... μόδα. «Πίσω στο σπίτι» ονομάζεται. Και όχι εργένηδες που επιστρέφουν στο πατρικό τους, αλλά ολόκληρες οικογένειες που αναγκάζονται να μετακομίσουν με τους γονείς τους για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Ο κόσμος που έχασε την δουλειά του ή που του έγιναν περικοπές και αναγκάζονται να δουλέψουν για 200 ευρώ, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τα βγάλει πέρα. Δεν μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο, τη ΔΕΗ, το νερό γενικά τους λογαριασμούς και φυσικά δεν έχει να φάει. Κι άμα υπάρχει ένα παιδί η καθημερινότητα δυσκολεύει ακόμη περισσότερο.

«Αχ, αυτά τα ζούσαμε εμείς μετά τη χούντα», μονολογεί μια γιαγιά που άκουσε τα εγγόνια της – παντρεμένα με παιδί- να της ζητάνε στέγη, διότι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα. «Να έρθετε παιδί μου, μια κατσαρόλα για όλους», λέει με ένα πικρό χαμόγελο η γιαγιά.

Στην Ελλάδα του 2013 η έκφραση μια «κατσαρόλα για όλους» είναι για τους τυχερούς, διότι υπάρχουν πολλοί που κι αυτή την «πολυτέλεια» δεν την έχουν.

Βέβαια για να «κλείσει» ένα σπίτι δεν είναι και τόσο εύκολο. Επιπλα και ηλεκτρικές συσκευές στοιβάζονται σε αποθήκες φίλων -μαζί με τα όνειρα και τα χαμόγελα που υπήρχαν όταν όλα αυτά τα αγόραζε το ζευγάρι-, τα ρούχα μπαίνουν σε βαλίτσες για να μπορέσουν να μεταφερθούν στο σπίτι της γιαγιάς, της μαμάς, της θείας ή οποιουδήποτε έχει ένα χώρο για να φιλοξενήσει τους υπόλοιπους.

Το «καμαρούλα μια σταλιά 2Χ3» χωράει πλέον πέντε και έξι άτομα. Γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η καθημερινότητα.

Πολλά τα παραδείγματα. Η Κατερίνα Κ., φιλόλογος στο επάγγελμα δούλευε σε φροντιστήριο. Δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα του κόσμου δεν έχει χρήματα για να στείλει τα παιδιά του στα

Θηριώδεις εισπρακτικές λογικές και η διάλυση του κοινωνικού ιστού

«Ξεπουλήστε ακίνητα για την Εφορία» 

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Όταν διαβάζεις μια είδηση περί «υπουργικής εγκυκλίου» που μας καλεί να αυτό-εκποιηθούμε– βλ. την είδηση στο τέλος του παρόντος– ελέγχεις το ημερολόγιο. Μήπως είναι πρωταπριλιά; Η είδηση εν τούτοις δημοσιεύτηκε στις 23.4.2013 σε έντυπο του πολιτικού χώρου της παρούσης κυβέρνησης. Αντί να παρθεί μια πολιτική απόφαση που να γίνει νόμος η οποία θα απαγορεύει την εκποίηση της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών μέχρι να τελειώσει η κρίση, η τριμερής εντολοδόχος εξουσία της τρόικας εξωθεί προς εκποιήσεις και εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών. Για καθαρά εισπρακτικούς λόγους.

Είναι πλέον σαφές ότι στην Ελλάδα, στην Κύπρο και σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Οι εξουσιαστές αποθρασύνθηκαν από την....
αδράνειά μας και ροκανίζουν την κοινωνικοπολιτική βάση της πολιτειακής νομιμότητας. Τολμούν να μας καταναγκάζουν ακόμη και στην εκποίηση των ιερών και οσίων μας, του μόχθου και του κόπου μας, των σπιτιών μας και των υποστατικών μας. Για να τα ρίξουμε μέσα στην μαύρη τρύπα που δημιουργεί η ολοένα μεγαλύτερη ύφεση και για να συντηρήσουμε στην εξουσία ένα κινούμενο από ξένους εντολοδόχο διοικητικό μηχανισμό ο οποίος κατ’ ευφημισμό ονομάζεται κυβέρνηση. Μηχανισμός  ο οποίος εν τέλει κατάντησε να είναι εντολοδόχος της θηριώδους

Πατρίδα όπως Ελλάδα

του Σταύρου Παπαγιάννη

Κινδυνεύει η πατρίδα! Για το καλό της πατρίδας! Καταστρέφεται η πατρίδα! Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτές τις λέξεις από χείλη πολιτικών και πατριδοκάπηλων, λες και είναι μια αφηρημένη έννοια ή κάτι το μη υπαρκτό, αφού τις χρησιμοποιούν κατά το δοκούν και όπως τους βολεύει. Η πατρίδα, η πατρίδα, συνέχεια αυτή η λέξη, λες και είναι κάτι το αόριστο, κάτι το αόρατο, κάτι το μη υπαρκτό. Πώς όμως χρησιμοποιείται η ίδια λέξη από άλλους ως κατηγόρια γι’ αυτούς που την αγαπούν και την νοιάζονται; Είστε εθνικιστές, είστε φασίστες, είστε οπισθοδρομικοί όσοι μιλάτε για πατρίδα. Εμείς είμαστε προοδευτικοί και ριζοσπάστες και βλέπουμε μπροστά. Πόσο εύκολα χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη χωρίς να έχουν ιδέα για την έννοια της ίδιας της λέξης.

Τι είναι στ’ αλήθεια όμως η πατρίδα; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά που έγραφε ο....
Κώστας Κρυστάλλης ή μήπως ένα φασιστικό κατάλοιπο όπως ισχυρίζονται οι «αριστεριστές»; Καταρχήν η ετυμολογία της λέξης μας περιγράφει ακριβώς την έννοιά της: Πάτρια (εκ του πατρός), Δα (η γη στη Δωρική διάλεκτο). Τη γη των πατέρων μας όριζαν λοιπόν ως πατρίδα οι πρόγονοί μας άσχετα αν σ’ αυτή ζούσαν πλούσιοι ή φτωχοί, αριστεροί ή δεξιοί, προλετάριοι ή αστοί. Και βέβαια οι πραγματικοί προοδευτικοί και θεωρητικοί όλων των τάσεων μιλούσαν με απέραντο σεβασμό για την πατρίδα και το έθνος. «Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατά τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης. Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού. Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων» έγραφε στα 1869 ο Μιχαήλ Μπακούνιν στα «Γράμματα για τον Πατριωτισμό». «Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αυτή είναι μια φυσική, αληθινή αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός» συμπλήρωνε o ίδιος, ένας εκ

Γερμανικές οφειλές: Αυτοί που σφύριζαν αδιάφορα, τώρα σφυρίζουν … «κλέφτικα»! του Νίκου Μπογιόπουλου

Πολλή... «λεβεντιά» έχει πέσει τελευταία, με αφορμή τις γερμανικές αποζημιώσεις. Όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για το ζήτημα, που το έκρυβαν κάτω από το χαλί, που θεωρούσαν περίπου «γραφικούς» όσους το κρατούσαν και το κρατούν ζωντανό, που η βασική τους σχέση με το θέμα ήταν ότι είχαν... χάσει τα σχετικά έγγραφα, παρελαύνουν τώρα μπροστά από κάμερες και μικρόφωνα για να παραστήσουν ο καθένας με τον τρόπο του τον... Πρέκα στη γνωστή ταινία.

Μέχρι και ο Βενιζέλος εμφανίστηκε να δηλώνει ότι, αν σε κάποιον χρωστάμε την ανακίνηση του ζητήματος των γερμανικών αποζημιώσεων, αυτός είναι το... ΠΑΣΟΚ!

Ας δούμε ποια είναι η αλήθεια, ξεκινώντας από τις οφειλές αυτές καθ' αυτές. Όπως επανειλημμένως έχει αναφέρει το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα»,

«η Γερμανία μάς οφείλει:

1. 7,160 δισ. δολάρια που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946)....
για τις καταστροφές που προξένησαν τα γερμανικά στρατεύματα στην οικονομική υποδομή της χώρας μας.

2. 3,5 δισ. δολάρια από το δάνειο που οι κατοχικές δυνάμεις υποχρέωσαν τη χώρα μας να τους παράσχει, πέραν των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων.

Επιπλέον, οφείλουν στην Ελλάδα:

α) Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς χώρους, καθώς και β) τις αποζημιώσεις προς τα θύματα των θηριωδιών των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής εις

Η διέξοδος είμαστε εμείς!

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η ψήφιση του «πολυνομοσχεδίου», με τα «προαπαιτού­μενα» για την εκκρεμούσα δόση, είναι ένα ακόμη βήμα προσαρμογής της Ελλάδας στις απαιτήσεις των δανει­στών της. Θα ακολουθήσουν πολλά, καθώς το τέλος του δρόμου βρίσκεται πολύ μακριά, όμως είναι πια φανερό ότι οι αντοχές των δρομέων εξαντλούνται.

Πρώτος απ’ όλους είναι εξαντλημένος ο ελληνικός λα­ός, ο οποίος, ύστερα από πρωτοφανείς κακουχίες, διαπιστώνει ότι οι ελπίδες του για φρένο στην πορεία προς την καταστροφή δεν δικαιώνεται. Καμιά από τις τρεις τελευταίες κυβερνήσεις δεν μπόρεσε να τρα­βήξει χειρόφρενο. Ακόμη χειρότερα, ούτε η Γερμα­νία δείχνει πρόθυμη να επιβραδύνει. Αντιθέτως είναι πιο ισχυρή από ποτέ και ακούει αφ’ υψηλού τόσο τις οιμωγές του Νότου όσο και την κριτική του υπόλοι­που... πλανήτη.

Εξαντλημένη και η νυν συγκυβέρνηση, η οποία, αφού εξάντλησε τις απειλές και τις.....
υποσχέσεις, βλέπει τις εσωτερικές της αντιθέσεις να εντείνονται και να απει­λούν τη σταθερότητα και τη σοβαρότητά της, ενώ η απειλή οικονομικής και θεσμικής κατάρρευσης παρα­μένει έντονη και χωρίς απάντηση.

Εξαντλημένη μοιάζει και η «αντιμνημονιακή» αντιπολί­τευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διατρέξει μια εκ των πραγμάτων μεγάλη και κακοτράχαλη απόσταση σε λί­γο χρόνο, ώστε να πείσει ότι είναι έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση, ενώ τα μικρότερα κόμματα προσπα­θούν να ανασυνταχθούν ή να επιβιώσουν. Μόνο η Χρυ­σή Αυγή εξακολουθεί - άγνωστο για πόσο - να

Να περνάει η ώρα

του Καρτέσιου

Μιχάλης Σάλλας: «Η Πειραιώς δεν θα χρηματοδοτεί επιχειρήσεις με ανασφάλιστους εργαζόμενους». Μάλιστα! Η ηθική των τραπεζιτών. Η Νέα Ηθική της Αγοράς. Τώρα οι τράπεζες και σε ρόλο επιθεωρητή Εργασίας. Άντε με το καλό και στη δικαστική έδρα. Να γίνει ο κάθε Σάλλας πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Ο κάθε Βγενόπουλος, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Δεν αρκεί στους τραπεζίτες να ρυθμίζουν την αγορά και την πολιτική ζωή του τόπου. Θέλουν να αναλάβουν και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ποιοι; Οι τραπεζίτες! Αυτοί που στέγνωσαν την αγορά από ρευστό. Αυτοί που δίνουν πλέον δάνεια μόνο σε κολλητούς τους, κουμπάρους και κόμματα.

Ποιοι; Οι τραπεζίτες! Αυτοί που εκβιάζουν καθημερινά τους δανειολήπτες. Αυτοί που βάζουν τις ....
εισπρακτικές να σε τρελαίνουν στα τηλεφωνήματα και να δηλώνουν αδιάφοροι για την απόγνωσή σου. Αυτοί που βγάζουν καθημερινά διαταγές πληρωμής και εντολές κατασχέσεων. Αυτοί που πάνω στις πλάτες μας πήραν σε ρευστό και εγγυήσεις πάνω από 200 δισ. ευρώ και θέλουν κι άλλα.. κι άλλα… κι άλλα! Αυτοί διδάσκουν ηθική.

Ο Σάλλας νομοθετεί! Αυτό κάνει. Αποκλείει επιχειρήσεις με ανασφάλιστους. Πώς θα το ελέγχει άραγε αυτό; Θα δημιουργήσει δικό του Σώμα Ελεγκτών; Ίσως. Ό,τι γουστάρει κάνει. Παίρνει την

Ψάχνουν λύση στην Ιταλία με πολιτικά «απολιθώματα»

του Γιώργου Δελαστίκ

Καγχασμούς προκάλεσε η εκλογή του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο για μία ακόμη θητεία του ως προέδρου της Ιταλίας. Αιτία της πολιτικής θυμηδίας δεν είναι ούτε η προσωπικότητα του Ναπολιτάνο ούτε το προχωρημένο της ηλικίας του - ειρήσθω εν παρόδω ότι αν ολοκληρώσει αυτήν τη θητεία του που μόλις άρχισε θα είναι 94 ετών!

Η επανεκλογή του Ναπολιτάνο ορθά εκτιμήθηκε ως απεγνωσμένη προσπάθεια του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου να διασώσει τον εαυτό του και μόνο τον εαυτό του, μετά την παταγώδη αποτυχία του να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οι προταθέντες υποψήφιοι από τον ηγέτη του υποτιθέμενου κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι απερρίφθησαν μετά βαΐων και κλάδων όχι απλά από τους πολιτικούς αντιπάλους του κόμματος αυτού αλλά και από πάνω από... 100 (!) βουλευτές του ίδιου του Δημοκρατικού Κόμματος, στη μυστική ψηφοφορία που έλαβε χώρα στο κοινοβούλιο.

Ακριβώς αυτή η παράμετρος της εσωτερικής σύγκρουσης στο Δημοκρατικό Κόμμα έκανε να ...
πέσει στην πολιτική γκιλοτίνα και το κεφάλι του ίδιου του αρχηγού των Δημοκρατικών, του Μπερσάνι, ο οποίος φαινόταν κοινοβουλευτικά πανίσχυρος ελέω του απίστευτα καλπονοθευτικού ιταλικού εκλογικού συστήματος.

Υπενθυμίζουμε ότι το σύστημα αυτό δίνει στον πρώτο συνασπισμό ή κόμμα, ανεξαρτήτως ποσοστού, το... 54% των εδρών της ιταλικής Βουλής - δηλαδή τις 340 από τις 630 συνολικά βουλευτικές έδρες! Ετσι ο Μπερσάνι, ο οποίος πέρασε στις εκλογές τον δεξιό συνασπισμό του

Ανακοίνωση της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. για την υπόθεση Κολλάτου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες της Κυβερνητικής αυθαιρεσίας και της δουλικότητας απέναντι στους κατακτητές με την αυτόφωρη σύλληψη του Σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτου από την κατοικία του, επειδή δήθεν «προσέβαλε το Εθνικό Σύμβολο».

Το αστείο η το τραγικό του πράγματος είναι ότι οι εμφανιζόμενοι ως προστάτες του Εθνικού μας Συμβόλου είναι οι ίδιοι εκείνοι οι οποίοι έχουν παραδώσει την Πατρίδα μας στους Ευρωπαίους επικυρίαρχους, με κύριο εκφραστή τους τη Γερμανία, που οικοδομεί το σύγχρονο Ράιχ, έχοντας εκχωρήσει «άνευ όρων και αμετάκλητα» την Εθνική μας Κυριαρχία.

Πέραν όμως του ότι ουδεμία προσβολή αντικειμενικά υπάρχει, εκτός βέβαια εάν αυτή συνίσταται στα αιματοβαμμένα χέρια της Αξιοτίμου κατά τ’ άλλα Καγκελαρίου Κας Μέρκελ, υπάρχει και ένα άλλο ερώτημα σχετικά με την διαδικασία σύλληψης του Κου Κολλάτου.

Τηρήθηκαν άραγε οι διατάξεις των άρθρων 5 και 6 του Συντάγματος και το άρθρο 276 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διατάξεις που προβλέπουν ότι κατά τη στιγμή της σύλληψης πρέπει να επιδίδεται στον συλλαμβανόμενο Πολίτη ένταλμα σύλληψης υπογραφόμενο από τον Ανακριτή, όχι Εισαγγελέα, στο οποίο να αναφέρεται το συγκεκριμένο άρθρο του Ποινικού

«ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» Διαγραφή χρεών: Λύση ή ουτοπία;

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Σημείωση: Το παρακάνω κείμενο αποτελεί το γραπτό μέρος της ομιλίας - τοποθέτησης του Όθωνα Κουμαρέλλα μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ. στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας 22 Απριλίου 2013 στην αίθουσα του περιοδικού «ΑΡΔΗΝ» στην Αθήνα με συνδιοργανωτές το Ε.Πα.Μ., τη Κίνηση Πολιτών ΑΡΔΗΝ και το Πατριωτικό Κοινωνικό Κίνημα. Από τη πλευρά του «ΑΡΔΗΝ» ομιλητής ήταν ο Γιώργος Καραμπελιάς και από τη πλευρά του Π.Κ.Κ. ο Γρηγόρης Πέτρου.

Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

κατ’ αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συνδιοργανωτές για τη σημερινή εκδήλωση και βεβαίως το περιοδικό «ΑΡΔΗΝ» που μας παραχώρησε αυτή τη φιλόξενη αίθουσα. Πρώτα απ’ όλα όμως θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους εσάς που μας τιμάτε με τη παρουσία σας και ελπίζω μετά το τέλος των εισηγήσεων να κάνουμε μια πολύ καλή και προπαντός παραγωγική συζήτηση.

Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να δώσουμε μια απάντηση στο δίλημμα όπως τίθεται στον τίτλο της σημερινής εκδήλωσης, δηλαδή αν η διαγραφή του χρέους, μέσω μιας γενικευμένης σεισάχθειας, αποτελεί λύση, ή πρόκειται για μια ουτοπία, θα πρέπει να δώσουμε μια απάντηση στο κατά....
πόσο είναι εφικτή μια τέτοια λύση μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που καθορίζονται από την ένταξή μας στην ευρωένωση, ή αυτή ακριβώς η ένταξη καθιστά εν πολλοίς μια λύση σεισάχθειας πραγματική ουτοπία. Άρα το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούμε είναι απολύτως καθοριστικό

Δημήτρης Καζάκης: Τι πρέπει να κάνουμε με το χρέος

Απάντηση του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη στο παρακάτω ερώτημα στην ομάδα «η συμμορία της δραχμής»:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή χρέους αλλά σε πιο ήπιες μορφές αντιμετώπισης του (όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση από την κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα στον Ισημερινό) τα πράγματα για αυτήν δε θα ήταν πιο εύκολα στο επίπεδο της διπλωματίας με τις χώρες δανειστές μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η τακτική Κορέα δεν έχει καμιά εφαρμογή στην Ελλάδα λόγω σύνθεσης του δημόσιου χρέους. Στην αρχή της κρίσης το 90% του δημόσιου χρέους ήταν ελεύθερα διαπραγματεύσιμα ομόλογα και αυτά δεν μπορείς να τα «ψάξεις» προκειμένου να δεις τι «κρύβουν». Αυτό που μπορείς να ψάξεις είναι το σύνολο της κίνησης του δημόσιου ταμείου. Κι αυτό οφείλεις να το κάνεις όταν ο λαός πάρει την εξουσία και θα έχει πρόσβαση στα κιτάπια όχι μόνο του δημόσιου χρέους, αλλά γενικά του δημόσιου ταμείου.

Όμως ακόμη κι αν κάποιος θεωρούσε ότι στην αρχή της κρίσης κάτι τέτοιο μπορούσε να γίνει....
διαμέσου της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, τώρα τι μπορεί να γίνει;

Το χρέος της Ελλάδας προς το ευρωσύστημα είναι τουλάχιστον 240 δις ευρώ από τα 340 δις ευρώ συνολικού δημόσιου χρέους. Πρόκειται για τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης.

Τι ακριβώς κάνουμε μ’ αυτά;

Ή διαπραγματευόμαστε για να περικόψουμε κάποιο μέρος, αλλά αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα προκειμένου να πάρει τα δάνεια αυτά, ή μονομερώς καταγγέλλουμε ως απεχθείς τις συμβάσεις και τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα και επομένως διαγράφουμε μονομερώς το προϊόν αυτών των δανείων.

Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.

Πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί η τακτική Κορέα στην περίπτωση αυτή;

Αν μάλιστα ισχύει αυτό που είπε ο Στουρνάρας μόλις πρόσφατα ότι η Ελλάδα έχει δανειστεί έως σήμερα 550 δις ευρώ και επομένως τα χρωστά στο ευρωσύστημα, τότε τι μπορούμε να κάνουμε; Προφανώς ο Στουρνάρας αναφέρεται όχι μόνο στα 240 δις ευρώ των επίσημων δανείων από το μηχανισμό στήριξης, αλλά και στα 310 που το κράτος έχει εγγυηθεί, ή έχει αναλάβει για την ενίσχυση των εγχώριων τραπεζών από το ευρωσύστημα. Πώς

Scottish Independence Would Mean Loss of Pound, Osborne Warns

By STEPHEN CASTLE

LONDON — With the euro crisis still smoldering, currency unions have a pretty bad name in Europe right now. That raises an awkward question for supporters of independence for Scotland: Could Scots opt to leave Britain but keep their currency, the pound?

On Tuesday, the British chancellor of the Exchequer, George Osborne, said the answer was no and warned that Scotland would enter “unchartered waters” if it voted for independence next year. Drawing lessons from the euro zone’s continuing problems, Mr. Osborne added, London would be unlikely to agree to share the pound sterling with an independent nation that might pursue incompatible economic policies.

The pro-independence Scottish government accused him of scaremongering and published a study suggesting that sterling would continue to circulate in Scotland if the country votes yes to independence in a referendum planned for September 2014.

But the testy exchange illustrates the passions being stoked by the debate over Scotland’s future, and the extent to which economic, legal and constitutional questions remain unanswered.

Unhappily for supporters of Scottish independence, the argument is unfolding against the backdrop of recession or stagnation in the euro zone — one of the worst advertisements imaginable for the notion of a currency union.

Advocates of independence argue that if Scots vote yes next year, it would be in everyone’s interest to agree to an amicable divorce. Pragmatism will prevail and the terms under which Scotland stays within a British currency union will be quietly resolved, they say.

By contrast, opponents portray independence as a leap into the unknown. They point to the euro zone as a warning of what can go wrong if economies of differing sizes pursue divergent economic policies with a common currency.

The lesson of the euro crisis, they say, is that to keep the pound, an independent Scotland would need to adhere to rigid directives on taxation and spending, and to establish with the remainder of Britain joint structures like a banking union.

Yet doing so would negate the very point of independence, which is to bring economic decision-making from

Αρπαγή και λαμογιά ανάβουν το φιτίλι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Στα πρόθυρα της κοινωνικής έκρηξης κινδυνεύει να βρεθεί η κυβέρνηση με τα θέματα των χρεών προς το Δημόσιο και των κατασχέσεων σπιτιών. Ανίκανη, απρόθυμη και δεσμευμένη, κινδυνεύει να βυθιστεί στα πολιτικά λύματα της δημοσιονομικής κατάρρευσης.

Τη Δευτέρα το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε την εξής λιτή ανακοίνωση:

«Με απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών, Γιώργου Μαυραγάνη, θα επιτρέπονται στο εξής, προς διευκόλυνση των οφειλετών, οι μεταβιβάσεις ακινήτων ακόμα και αν το τίμημα της πώλησης είναι μικρότερο από το ύψος της οφειλής. Με την απόφαση αυτή διευκολύνονται συναλλαγές, όπως επίσης και η εξόφληση των χρεών προς το Δημόσιο.

Ειδικότερα με τη νέα υπουργική απόφαση δίνεται η δυνατότητα σε οφειλέτες του Δημοσίου να...
λαμβάνουν βεβαίωση οφειλής ακόμα και αν το προϊόν της μεταβίβασης δεν εξοφλεί πλήρως το ύψος των οφειλών τους, αρκεί οι εναπομείνασες οφειλές να διασφαλίζονται είτε από λοιπά περιουσιακά στοιχεία είτε από εγγυήσεις τρίτων.

Με το ισχύον καθεστώς στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν επιτρεπόταν η έκδοση βεβαίωσης οφειλής, που αποτελεί προϋπόθεση για τη μεταβίβαση, εάν το τίμημα της μεταβίβασης δεν εξοφλούσε πλήρως τις οφειλές προς το Δημόσιο».

Τι σημαίνει, απλά και πρακτικά αυτή η ανακοίνωση; Ότι, ενώ προηγουμένως χρειαζόταν να είσαι εντάξει προς την εφορία για να πουλήσεις ακίνητο, τώρα το πράγμα αντιστρέφεται: το κράτος σε προτρέπει να πουλήσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις για να πληρώσεις το κράτος, ακόμη και αν το προς πώληση αντικείμενο δεν καλύπτει το χρέος σου.

Επιπλέον σου δίνει μπόνους τη φορολογική ενημερότητα και τη βεβαίωση οφειλής ακόμη και αν

Κανένα σπίτι στο σφυρί!

Επείγον κάλεσμα για υπεράσπιση μακροχρόνια άνεργου

Τετάρτη 23/04 και ώρα 16:00 στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου

Βγάζουν το σπίτι του στο σφυρί αύριο στο Μαρούσι, Τετάρτη 23/4 στις 16:00 στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου....

Πεντέλης 14, Αμαρούσιο

Η μνημονιακή, τρικομματική κυβέρνηση που ακολουθεί πολιτικές εξαθλίωσης για την πλειοψηφία της κοινωνίας με την ακραία άδικη και αντισυνταγματική φορολογική επιδρομή στα ήδη μειωμένα ή ανύπαρκτα εισοδήματα, συνεχίζει την προσπάθεια κατατρομοκράτησης των πολιτών με την απειλή ή την εφαρμογή, ακόμη και για οφειλές 300 ευρώ, μέτρων  όπως οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, καταθέσεων και ακινήτων.

Η  Δ.Ο.Υ Κηφισίας  για οφειλή, ύψους μόλις 2.790,80 ευρώ προχώρησε  σε....
κατάσχεση και στη συνέχεια εξέδωσε πρόγραμμα πλειστηριασμού, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί την

Τετάρτη 23/04 και ώρα 16:00 στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου, για την πρώτη και μοναδική κατοικία του Ν.Μ.

Πρόκειται για ένα συμπολίτη μας, ο οποίος είναι χρόνια άνεργος, όπως και η

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Ρεκόρ εισιτηρίων κάνει η τουρκική ταινία «Άλωση 1453».
Κλείνοντας την τρίτη εβδομάδα προβολής στις κινηματογραφικές αίθουσες της Τουρκίας υπολογίζεται ότι ήδη 5.042.994 θεατές έχουν σπεύσει στα σινεμά για να παρακολουθήσουν το στόρι.


Για την ολοκλήρωση της ταινίας ξοδεύτηκαν περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια και χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια γυρισμάτων και μοντάζ.

Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του σουλτάνου Μωάμεθ μέχρι τη στιγμή της εισβολής των Οθωμανών στην Κωνσταντινούπολη την αποφράδα Τρίτη 29 Μαΐου του 1453 και χρονικά συμπίπτει με την

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

Γράφει ο Σαράντος Ι. Καργάκος
Ιστορικός – Συγγραφέας

Απέφευγα για λόγους προσωπικής ευαισθησίας (έχουμε κι εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά
δεδομένα μας!) ν’ αναφερθώ στο περιβόητο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήμουν εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμανοί πηγαίνανε για σκοτωμό τ’ αδέρφια του πατέρα μου. Η μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους μελλοθάνατους από μπροστά μας, ο μικρός θείος μου που ήταν δεν ήταν 30 ετών, σήκωσε το χέρι και μας χαιρέτισε μ’ ένα πικρό χαμόγελο.

Και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε σε κάποια στροφή. Τότε για πρώτη φορά άκουσα κι έμαθα τη λέξη εκτέλεση. Κι η λέξη έμεινε άσβηστη στη συνείδησή μου, γιατί έκτοτε είχαμε κι άλλες, κι άλλες πολλές ακόμη εκτελέσεις. Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για εκτέλεση»!

Κάποτε τα δεινά έληξαν και στον τόπο εγκαθιδρύθηκε μια κουτσή και στραβή τάξη. Η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες ώρες αφόρητης φτώχειας. Η Κατοχή μάς είχε εξουθενώσει. Κάποιοι δικηγόροι ξεκίνησαν έναν αγώνα για αποζημιώσεις. Μάζευαν υπογραφές από συγγενείς θυμάτων. Υπόσχονταν –αν θυμάμαι καλά- δύο χιλιάδες το «κεφάλι». Πήγαν και στον πατέρα μου να υπογράψει, μα ο φτωχούλης αρνήθηκε με βδελυγμία. «Δεν κοστολογούνται τα κεφάλια των αδελφών μου», είπε. Κι ένιωσε πως ανταπέδιδε με τη φράση αυτή την καλύτερη τιμωρία στην επηρμένη μεταπολεμική Γερμανία, τη Γερμανία του οικονομικού θαύματος, που στηρίχθηκε στην ξένη εργασία και στην αφειδώς παρεχόμενη αμερικανική βοήθεια.

Αν σ’ όλη αυτή τη μακρά διαδικασία με πληγώνει κάτι, είναι όχι αυτή καθαυτή η εκτέλεση, αλλά η «νομιμότητα» αυτής της εκτέλεσης. Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμένο Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες έναντι ενός

Η ΑΓΟΡΑ ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ . ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ - ΤΟΥ Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ‏

Με ιλιγγιώδη ταχύτητα υποσκάπτεται και η θέση των υγιών μέχρι πρότινος επιχειρήσεων, με κίνδυνο τη συνολική κατάρρευση σύντομα

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Θα θέσουμε το ερώτημα ωμά: Απειλείται όντως με μαζική κατάρρευση η ελληνική αγορά τους επόμενους μήνες, όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι επιχειρηματίες και ιδίως όσοι δραστηριοποιούνται στο πάσης φύσεως εμπόριο; Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συγκαταλεγόμαστε μεταξύ εκείνων που συνήθως ελάχιστη σημασία δίνουν στις υπερβολές των καταστηματαρχών, οι οποίοι όποτε και αν ερωτηθούν, απαντούν ότι δήθεν έχουν «μείωση κατά 30% ή 40% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο». Μια περίπου μονίμως επαναλαμβανόμενη απάντηση, που αν τη λάβει κανείς σοβαρά υπόψη του και κάνει τις μαθηματικές πράξεις για τέσσερα - πέντε χρόνια οδηγείται στο παρανοϊκό συμπέρασμα ότι ο μαγαζατόρας που μιλάει είναι αδύνατον να υπάρχει με βάση οποιοδήποτε οικονομικό μοντέλο!

Αυτή τη φορά όμως έχουμε σχηματίσει την εντύπωση ότι το μαζικό κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, ακόμη και μεγάλων στον κλάδο του λιανικού εμπορίου, συνιστά πραγματικό ενδεχόμενο. Από παντού μας έρχεται το μήνυμα ότι κανένας επιχειρηματίας δεν πληρώνει κανέναν - ούτε καν τους προμηθευτές του! Η μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης

Οι Γερμανοί έχουν δίκιο να εξοργίζονται με το «Ψέμα της φτώχειας», αλλά κάνουν λάθος ως προς τον στόχο

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η διαπίστωση ότι η καθαρή περιουσία των Γερμανών είναι χαμηλότερη από εκείνη των κατοίκων του Νότου έχει να κάνει περισσότερο με τις χαμηλές αποδοχές από ό,τι με τα φανταστικά πλούτη.

Τα ευρήματα μιας πρόσφατης έρευνας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τον πλούτο των νοικοκυριών, έχουν ερεθίσει την γερμανική κοινή γνώμη. Το 2010, ο μέσος καθαρός πλούτος των γερμανικών νοικοκυριών – όλα τα στοιχεία ενεργητικού μείον τα στοιχεία παθητικού – βρισκόταν στα 195.000 ευρώ. Στα κράτη –μέλη του ευρωπαϊκού Νότου τα ποσοστά ήταν εκπληκτικά υψηλά: 291.000 στην Ισπανία, 275.000 στην Ιταλία, 153.000 στην Πορτογαλία, 148.000 στην Ελλάδα, και , κρατηθείτε, 671.000 στην Κύπρο. Έτσι φαίνεται σαν οι Γερμανοί να κλήθηκαν να διασώσουν του Νότιους, που συχνά, είναι πλουσιότεροι από τους διασώστες τους.

«Το ψέμα της φτώχειας», λέει το πρωτοσέλιδο σελίδα του Der Spiegel αυτής της εβδομάδας.....
Έχουν οι Γερμανοί πολίτες το δικαίωμα να ενοχλούνται; Η απάντηση είναι ναι, αλλά έχουν επιλέξει το λάθος στόχο.

Η απάντηση στο γιατί ορισμένοι νότιοι εμφανίζονται πλουσιότεροι από τους Γερμανούς είναι ξεκάθαρη: Η στέγαση. Τα συστήματα μέσω των οποίων τα ευρωπαϊκά έθνη αντιμετωπίζουν τις

ΣΙΜΟ, ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΦΕΥΓΕΙ!

του Καρτέσιου

Japan Times «Παρότι, λογικά, ό,τι συμβαίνει στην Κύπρο, θα έπρεπε να μένει στην Κύπρο, αυτό δεν συμβαίνει. (…) Το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η Κύπρος. Το ζήτημα είναι αν αυτό που ξεκίνησε στην Κύπρο, θα παραμείνει στην Κύπρο. Αν όχι, τότε η κατάσταση για την Ευρώπη μόλις έγινε χειρότερη».

Der Spiegel «Ο πρώην επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ δηλώνει πως ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ισπανία, αλλά η Γαλλία μπορεί να είναι ο πραγματικός ασθενής της Ευρώπης. Το Παρίσι μπορεί να γίνει ο νέος ασθενής της ηπείρου όχι μόνο για τα οικονομικά προβλήματά του, αλλά επειδή σύντομα η χώρα δεν θα είναι πλέον ανταγωνιστική».

Liberation «Μια εντελώς διαφορετική πρόταση για την αντιμετώπιση του γερμανικού ....
ηγεμονισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναμοχλεύει ο Ιταλός φιλόσοφος, Τζόρτζιο Αγκάμπεν, προτείνοντας στην ουσία τον συνασπισμό των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου σε μία άτυπη “Λατινική Αυτοκρατορία”».

Reuters «Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν δήλωσε ότι η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει το επιχειρηματικό μοντέλο για άλλες χώρες στην ΕΕ. Δεν θα πρέπει, υπό το πρόσχημα τεχνικών οικονομικών θεμάτων, να πνίγονται άλλες χώρες. Αυτή η πρακτική είναι κατά της ενιαίας αγοράς και της ευρωπαϊκής ενότητας. Το να επιδιώκεις ηγεμονία είναι λανθασμένο και μη ευρωπαϊκό. Η Γερμανία ήταν από τους βασικούς ωφελημένους της ευρωζώνης γιατί το κόστος δανεισμού μειώθηκε και γιατί οι επενδυτές

Οικονομική γενοκτονία των Ελλήνων Greek Genocide by Economic war

Italian President Appoints Center-Left Official as Premier By ELISABETTA POVOLEDO

ROME — President Giorgio Napolitano on Wednesday appointed Enrico Letta, the deputy head of the Democratic Party, as prime minister designate tasked with forming a government to lead the country out of weeks of political impasse after inconclusive national elections.

Mr. Letta announced that he would consult with political leaders on Thursday in a “fragile and unprecedented” political situation and ask for their support.

“We paved the way to form a government that the country urgently needs and has too long waited for,” said Mr. Napolitano soon after Mr. Letta’s appointment

Mr. Napolitano praised Mr. Letta’s cultural background, government experience and international standing, calling his profile “excellent” for the complicated task of guiding Italy in a turbulent time. He also added that there was “no alternative” to his candidacy.

Mr. Letta listed unemployment and the economic crisis among the top issues that the new government should address. He also said that Italy needed to reduce the number of Parliament members and change the electoral law, but also to restore the credibility of its political class.

Mr. Letta, 46, is considered a moderate figure capable of reuniting the embattled, center-left Democratic Party with caretaker Prime Minister Mario Monti’s Civic Choice group and the center-right. Mr. Letta is the nephew of former Prime Minister Silvio Berlusconi’s close aide, Gianni Letta.

He has held government posts related to European and economic affairs. He has also been a member of the European Parliament’s Committee on Economic and Monetary Affairs.

Former Prime Minister Giuliano Amato had also been tipped by Italian media as a front-runner. If Mr. Letta

Ο Πάγκαλος επενδύει σε επιχείρηση καύσης νεκρών

Είναι 23 Μαρτίου του 2012. Εχοντας σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή με την περίφημη αποστροφή του «μαζί τα φάγαμε», ο κ. Πάγκαλος ανακοινώνει την αποχώρησή του από την πολιτική.

Δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις εκλογές, λέγοντας ότι έχει φτάσει η ώρα να παραδώσει τη σκυτάλη στους νέους, έπειτα από 35 χρόνια παρουσίας στη Βουλή. Ακριβώς έναν χρόνο μετά, ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ βάζει τελικά σε εφαρμογή το δικό του plan B. Αποφασίζει να αποχωριστεί μια για πάντα τον μανδύα του πολιτικού και να φορέσει το επιχειρηματικό του κοστούμι.
Γίνεται συνέταιρος όχι μόνο πλέον στη ζωή αλλά και στις μπίζνες με τη σύζυγό του, την κυρία Χριστίνα Χριστοφάκη, και ιδρύει τη δική τους εταιρεία. Πρόκειται για μια νέας μορφής εταιρεία, την Ιδιωτική Κεφαλαιουχική, που για να συσταθεί δεν χρειάζεται η καταβολή οποιουδήποτε χρηματικού ποσού όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις. Μέσω αυτής, λοιπόν, φιλοδοξεί σήμερα να επεκταθεί επιχειρηματικά σε μια σειρά από τομείς. Ενας από αυτούς είναι και η εισαγωγή και εμπορία μηχανημάτων για την καύση νεκρών, τα οποία ήδη επιχειρεί να προωθήσει σε δήμους της Αττικής και της Περιφέρειας, λειτουργώντας ως μεσολαβητής για εταιρεία που φιλοδοξεί να κατασκευάσει το πρώτο αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα! Η εταιρεία του ζεύγους Πάγκαλου φέρει την επωνυμία P&P Investment and Development Consultants και αντικείμενό της, μεταξύ άλλων, είναι η παροχή