Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ όπως αυτή δόθηκε στη δημοσιότητα, ενώ αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα συνέχισης της λειτουργίας της κρατικής ραδιοτηλεόρασης και επιτάσσει την επανέναρξη της λειτουργίας της, δίνει, από την άλλη πλευρά, τη δυνατότητα στη κυβέρνηση να προχωρήσει -με απλές τροποποιήσεις στα αρχικά σχέδιά της- στην κατάργηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και τη σταδιακή απόλυση όλων των εργαζομένων σ’ αυτήν, αφήνοντας απολύτως ελεύθερο το έδαφος στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που λυμαίνονται τις δημόσιες συχνότητες.
Δίνει ταυτόχρονα το χρόνο στην τρικομματική κυβέρνηση και τους
συντελεστές της να εξομαλύνει τις εσωτερικές τριβές της, προκειμένου να
αποφευχθεί η προσφυγή στις κάλπες που το σύστημα της διαπλοκής και οι ξένοι
επικυρίαρχοι θέλουν προσώρας να αποφύγουν με κάθε τρόπο, αφού τίποτε δεν μπορεί
να θεωρείται δεδομένο όσον αφορά στο αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσφυγής, που
ενδεχομένως θα οδηγούσε σε πλήρη ακυβερνησία, σε βάθεμα της πολιτικής κρίσης
και σε εξεγερσιακές συνθήκες τον ελληνικό λαό.
Μολονότι είναι πολύ νωρίς ακόμα για να εξαχθούν ασφαλή
συμπεράσματα, η πορεία των....
εξελίξεων είναι απολύτως προβλέψιμη. Η απόφαση του ΣτΕ δίνει το αναγκαίο φύλο συκής σε όλους να παρουσιάζονται ως «νικητές». Στη κυβέρνηση να προχωρήσει στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της και στην επιβολή των νέων σκληρών μέτρων που απαιτούνται μετά την κατάρρευση και του τρίτου μνημονιακού προγράμματος. Στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να υπαναχωρήσουν για ακόμα μια φορά από τις διακηρυγμένες «κόκκινες» γραμμές τους, εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο μερίδιο από την πίττα της εξουσίας. Στην αντιπολίτευση να μιλά για νίκες και να λειτουργεί κατευναστικά της αγωνιστικής διάθεσης του λαού, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες ότι τα πάντα θα λυθούν με τις εκλογές. Τέλος, στις συνδικαλιστικές ηγεσίες ευκαιρία και χρόνο για το οριστικό ξεπούλημα των αγώνων των εργαζομένων, στο όνομα της εφικτότητας και του ρεαλισμού κάτω από τις διαμορφωμένες νέες συνθήκες.
εξελίξεων είναι απολύτως προβλέψιμη. Η απόφαση του ΣτΕ δίνει το αναγκαίο φύλο συκής σε όλους να παρουσιάζονται ως «νικητές». Στη κυβέρνηση να προχωρήσει στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της και στην επιβολή των νέων σκληρών μέτρων που απαιτούνται μετά την κατάρρευση και του τρίτου μνημονιακού προγράμματος. Στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να υπαναχωρήσουν για ακόμα μια φορά από τις διακηρυγμένες «κόκκινες» γραμμές τους, εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο μερίδιο από την πίττα της εξουσίας. Στην αντιπολίτευση να μιλά για νίκες και να λειτουργεί κατευναστικά της αγωνιστικής διάθεσης του λαού, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες ότι τα πάντα θα λυθούν με τις εκλογές. Τέλος, στις συνδικαλιστικές ηγεσίες ευκαιρία και χρόνο για το οριστικό ξεπούλημα των αγώνων των εργαζομένων, στο όνομα της εφικτότητας και του ρεαλισμού κάτω από τις διαμορφωμένες νέες συνθήκες.
Απομένει στους ίδιους τους εργαζόμενους να ερμηνεύσουν σωστά
τις εξελίξεις και να εμποδίσουν με τη πάλη τους τις μεθοδεύσεις του καθεστώτος,
συνεχίζοντας μαζί με όλον το δημοκρατικό λαό τον αγώνα που ξεκίνησε με αφορμή
την επίθεση στη κρατική ραδιοτηλεόραση. Έναν αγώνα που οφείλει να οδηγήσει στη
πλήρη ρήξη με το καθεστώς και την τελική του ανατροπή.
Οι, επί της ουσίας ήδη απολυμένοι, εργαζόμενοι στην κρατική ραδιοτηλεόραση
θα πρέπει να αποφύγουν την παγίδευση. Να παραμερίσουν τα παρασιτικά κυκλώματα των
κομματικών μηχανισμών που δρουν στους κόλπους τους και μέχρι σήμερα κατορθώνουν
να θολώνουν τα νερά του αγώνα τους, περιορίζοντάς τον σε στενά συντεχνιακά πλαίσια
και να συνεχίσουν τη λειτουργική κατάληψη των χώρων της δουλείας τους. Να σταματήσουν
τις πασαρέλες των επωνύμων δημοσιολογούντων, να ανοίξουν επί τέλους την
τηλεόραση και τα ραδιόφωνα στον αγωνιζόμενο λαό, ο οποίος και πρέπει να
επεκτείνει τον αγώνα παντού με λειτουργικές καταλήψεις σε όλους τους χώρους
δουλειάς, σε όλες τις γειτονιές και τις πόλεις της χώρας.
Εμπρός, λοιπόν, για:
Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας μέχρι την οριστική συντριβή του καθεστώτος.
No comments:
Post a Comment